طبقه بندی دارایی ها ، سیستمی برای اختصاص دارایی ها به گروه ها ، بر اساس تعدادی ویژگی مشترک است. بر این اساس قواعد مختلف حسابداری برای هر گروه دارایی در سیستم دارایی ها اعمال می شود تا هر یک به درستی حساب شود. گروهها همچنین معمولاً برای اهداف گزارش در ترازنامه دسته بندی می شوند.
طبقه بندی های متداول به شرح زیر است:
پول نقد شامل پول نقد در چک ، مسکوکات و حسابهای سپرده.
مطالبات شامل مطالبات تجاری و مطالبات معوق کارکنان است.
فهرست. شامل ورودی -مواد اولیه ، پردازش-فرآیند و خروجی-کالاهای نهایی است.
این مقاله را نیز بخوانید: کنترل صورت حساب
دارایی های ثابت. شامل ساختمانها ، تجهیزات رایانه ای ، نرم افزارهای کامپیوتری ، مبلمان و وسایل و وسایل نقلیه.
دو طبقه بندی گسترده تر دارایی ها عبارتند از تعیین دارایی های جاری و دارایی های بلند مدت. این طبقه بندی ها کاملاً مبتنی بر زمان می باشد. نام دارایی جاری به تمام دارایی هایی اطلاق می شود که ظرف یک سال مورد استفاده قرار می گیرند. منظور از دارایی بلندمدت تمام دارایی هایی است که در بیش از یک سال مورد استفاده قرار می گیرد.
به عنوان نمونه ای از نحوه اعمال قوانین حسابداری بر دارایی های یک گروه ، می توان فرض کرد که تمام دارایی های بلند مدت در گروه نرم افزاری رایانه دارای عمر مفید یکسانی هستند ، که بر اساس آن از روش استهلاک استاندارد استفاده می شود. با این کار ، حساب دارایی های این گروه آسان تر می شود.
این مقاله را نیز بخوانید: حسابداری حقوق و دستمزد
مفهوم طبقه بندی همچنین می تواند در مورد انواع مختلف سرمایه گذاری هایی که شخص یا واحد تجاری در اختیار دارد ، اعمال شود. نمونه هایی از این طبقه بندی دارایی ها عبارتند از:
اوراق قرضه
دارایی های نقدی
کلکسیونی
کالاها
اوراق بهادار سهام
مشاور املاک
دیدگاهتان را بنویسید