وجوه انتقالی زمانی اتفاق می‌افتد که انتظار می‌رود از طرف یک شخص ثالث – معمولاً یک دولت – وجه نقد از مشتری جمع‌آوری کنید و وجه نقد را به آن شخص ثالث منتقل کنید. مثال معمول این امر، مالیات بر فروش است، که در آن شما مالیات فروش را از طرف دولت مربوطه جمع آوری می کنید، و سپس مالیات را به آنها پرداخت می کنید – معمولا یک بار در ماه، اما گاهی اوقات کمتر. در مورد شنونده، شرکت هزینه های مجوز و ثبت نام خودرو را از مشتریان خود دریافت می کند و سپس آنها را به بخش وسایل نقلیه موتوری منتقل می کند.
نرم افزار حسابداری ملک
واقعاً مهم نیست که نوع کارمزد چیست، زیرا مفاهیم اساسی حسابداری تغییر نمی کنند. به عنوان مثال، اگر به عنوان بخشی از فروش وسیله نقلیه، هزینه صدور مجوز وسیله نقلیه را از مشتری دریافت می کنید، پس از آن فروش مبلغی به حساب درآمدی شما منظور می شود، در حالی که هزینه صدور مجوز به حساب بدهی محاسبه می شود. ما این کار را انجام می دهیم تا هزینه صدور مجوز به عنوان درآمد ثبت نشود.
آیا هزینه صدور مجوز را می توان در درآمد ثبت کرد و سپس به عنوان بهای تمام شده کالای فروخته شده از آن کسر کرد.؟
پاسخ منفی است، زیرا به طور مصنوعی میزان درآمد گزارش شده را افزایش می دهید. همچنین، هزینه گزارش شده کالاهای فروخته شده را افزایش می دهید. بنابراین، نه – این وجوه انتقالی هرگز نباید در صورت سود و زیان ظاهر شوند. در عوض، آنها فقط در بخش بدهی ترازنامه به عنوان بدهی کوتاه مدت ظاهر می شوند. هنگامی که آنها به دولت – یا یک نهاد دیگر – حواله می شوند، مانده وجه نقد کاهش می یابد و بدهی از ترازنامه ناپدید می شود.
این مقاله را نیز بخوانید: مشخصه نرم افزار خوب حسابداری
این حسابداری اساسی است. علاوه بر آن، ایجاد حساب‌های بدهی مختلف برای این انتقال‌ها را در نظر بگیرید، یکی برای هر نوع بدهی. به عنوان مثال، اگر از طرف وزارت وسایل نقلیه موتوری، هزینه های گواهینامه و ثبت نام خودرو را جمع آوری می کنید، ممکن است مجبور شوید این مبالغ را در فرم های مختلف گزارش کنید و وجوه را به حساب های بانکی دولتی مختلف واریز کنید.
این بدان معناست که از یک حساب برای ذخیره هزینه های مجوز و یک حساب دیگر برای ذخیره هزینه های ثبت نام استفاده کنید. و علاوه بر آن، اگر کسب‌وکار شما این هزینه‌ها را به آژانس‌های بیش از یک دولت ایالتی واریز کند، برای هر یک به حساب‌های جداگانه نیاز خواهید داشت. به عنوان مثال، اگر هزینه های مجوز خودرو و هزینه های ثبت نام را به وزارت وسایل نقلیه موتوری در واشنگتن، اورگان و کالیفرنیا واریز می کردید، باید در مجموع شش حساب بدهی داشته باشید که این تراکنش ها را در آنها ذخیره کنید.
در غیر این صورت، شما این حساب بدهی ناامیدکننده را خواهید داشت که تطبیق آن تقریبا غیرممکن است. و اگر این مستلزم حساب‌های بدهی انتقالی زیادی است، پس همینطور باشد.
مسئله دیگر این است که گاهی اوقات مبلغی که از مشتری دریافت می کنید با مبلغی که دولت واقعاً قرار است دریافت کند متفاوت است. اگر مبلغ جمع‌آوری‌شده بیشتر از مبلغی باشد که باید به دولت واریز کنید، هرگز آن را به عنوان درآمد شناسایی نمی‌کنید. اون پول مال تو نیست در عوض، مقدار باقیمانده به مشتری برمی گردد.
در مورد معکوس، جایی که مبلغی که جمع آوری می کنید خیلی کم است، چطور؟ در این صورت، باید به مشتری برگردید و سعی کنید تفاوت را جمع آوری کنید. اگر خیلی سخت است، کسب و کار شما باید تفاوت را بپردازد. دولت‌ها مبلغ کاهش‌یافته را نمی‌پذیرند،
بنابراین شما نمی‌توانید فقط یک مبلغ کاهش‌یافته برای آنها ارسال کنید. اگر این کمبودها جزئی هستند، بهتر است آنها را به عنوان هزینه انجام تجارت حذف کنید، زیرا ممکن است از نظر اداری، پیگیری مشتری برای پرداخت هزینه بیشتری داشته باشد. اگر این کمبودها برای مبالغ زیاد است، بهتر است به رویه‌ها و آموزش کارکنان خود نگاه کنید تا ببینید آیا راه‌های بهتری برای جلوگیری از صورت‌حساب‌های نادرست مشتری وجود دارد یا خیر.
دیدگاهتان را بنویسید